Policja źle sprawdziła auto, które było kradzione

Problemy pana Marka ze Strzelec Opolskich ciągną się już trzeci rok. W lipcu 2010 r. za odłożone pieniądze kupił BMW X5 od poznańskiej firmy. Auto z 2007 r. warte było 120 tys. zł. Kupujący był przezorny i skontaktował się telefonicznie z komendą policji w Strzelcach Opolskich, by sprawdzić, czy numery identyfikacyjne VIN pojazdu widnieją w policyjnym komputerze jako "auto kradzione". Usłyszał, że samochód jest "czysty".

Sytuacja zmieniła się diametralnie pół roku później. Okazało się, że BMW jednak było kradzione i wtedy... funkcjonariusze skonfiskowali wóz. Marek Piwowarczyk poczuł się oszukany przez policję. Dlatego na drodze cywilnej oddał sprawę do sądu, domagając się odszkodowania za utracony wóz.

Sąd Okręgowy najpierw oddalił pozew. Zauważył, że zgodnie z procedurami, które obowiązują policjantów, auto może być sprawdzane tylko jeżeli fizycznie znajduje się przed komendą (chodzi o to, by w razie stwierdzenia, że było kradzione policjanci mogli od razu je zarekwirować). Tymczasem Marek Piwowarczyk sprawdził samochód telefonicznie, prosząc o to znajomego policjanta. Sąd uznał, że była to jedynie koleżeńska przysługa, więc skarb państwa nie może ponosić odpowiedzialności za to, co prywatnie ustalił policjant w tej sprawie.

Sąd Najwyższy uchylił jednak ten wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Zauważył, że choć wykorzystywanie prywatnych kontaktów do sprawdzania pochodzenia samochodu nie zasługuje na aprobatę, to policjant, który się tego podjął, wykonywał w tym czasie obowiązki służbowe. Oznacza to, że skoro nierzetelnie sprawdził numery auta, to policja ponosi odpowiedzialność za pomyłkę, bo funkcjonariusz na służbie zawsze jest policjantem.

Ostatni wyrok Sądu Najwyższego daje Piwowarczykowi duże szanse, że wygra spór z policją (mundurowi od początku nie poczuwają się do winy). Wtedy pieniądze będzie musiał wypłacić skarb państwa.
- Nie odpuszczę, będę walczył o swoje - obiecuje poszkodowany strzelczanin.