Kolejowe dworce tętniły życiem

To był złoty czas dla kolei na Śląsku, a tempo uruchamiania nowych linii, było zawrotne, jak na owe czasy. 1 października 1878 r. do Strzelec wjechały pierwsze pociągi z Opola. W tym czasie trwała rozbudowa linii w kierunku Pyskowic, a niedługo po tym ruszyła budowa dworca w Strzelcach.

Choć z końcem XIX wieku miasto było już dobrze skomunikowane, to Towarzystwo Kolei Prawego Brzegu Odry było przekonane, że sieć należy dalej rozwijać. Plany te w 1912 roku zrealizowało państwo pruskie, które połączyło torami Strzelce z Fosowskiem. Dzięki temu pociągi zaczęły dojeżdżać do Staniszcz Wielkich, Spóroka, Kadłuba i Rozmierki.

Mieszkańcy wsi bardzo entuzjastycznie przywitali u siebie parowe maszyny. 15 listopada 1912 roku z okazji otwarcia nowej linii kolejowej na dworcu w Rozmierce odbyła się wielka uroczystość. Byli przedstawiciele władz miejskich i powiatowych, szkolnych, lokalnych organizacji i wielu mieszkańców. Ludzie świętowali przy okazji oddanie do użytku nowej stacji kolejowej - był to niewielki budynek z holem i kasą kolejową, poczekalnią i gabinetem zawiadowcy. Na pierwszym piętrze urządzono mieszkania dla pracowników kolei.

Przy dworcu znajdowało się miejsce, z którego spragnieni pasażerowie mogli czerpać wodę. Stacja była przygotowana także do transportu towarowego - wraz z rozwojem kolei zrezygnowano transportowania węgla bryczkami na dalekie odległości. Był on dostarczany wagonami, gdzie trafiał na rampę przeładunkową, a następnie do magazynów.

Taka infrastruktura była także na innych stacjach. Otwarcie nowej linii przyczyniło się do dynamicznego rozwoju węzła kolejowego w Fosowskiem, skąd dalej można było jechać w kierunku Opola, Tarnowskich Gór i Lublińca.

W 1936 roku linia Fosowskie-Strzelce została natomiast przedłużona do Kędzierzyna (Kłodnicy). Tory przecinały powiat zygzakiem, ale budowniczym bardzo zależało, żeby połączyć jak największą ilość wsi. Dzięki temu pociągi zaczęły docierać do Zimnej Wódki, Zalesia Śląskiego, Lichyni, Leśnicy i Raszowej.

Co ciekawe, choć były to niewielkie miejscowości (miały po kilkuset mieszkańców), to wiele z nich mogło się pochwalić dworcami, które były równie okazałe jak ten w Strzelcach. W każdej znajdowały się kasy biletowe i działały niewielkie restauracje, które tętniły życiem. Wynikało to z faktu, że z początkiem XX wieku kolej stała się podstawowym środkiem transportu wielu mieszkańców. Ludzie wyjeżdżali pociągami nie tylko w dalsze trasy, ale jeździli nimi na co dzień do pracy.

Po II wojnie światowej linia kolejowa Fosowskie-Strzelce-Kędzierzyn zyskała jeszcze bardziej na znaczeniu. W latach 70. ubiegłego stulecia, w czasie budowy cementowni Strzelce Opolskie w Rozmierce utworzono sporych rozmiarów węzeł kolejowy do przetaczania wagonów towarowych. Powstały dwie nastawnie i dodatkowe budynki dla kolejarzy.

Dzięki temu cement mógł być transportowany z cementowni wagonami. W latach 80. zapadła decyzja o elektryfikacji linii, dzięki czemu poczciwe parowozy mogły odejść na zasłużoną "emeryturę". Zelektryfikowaną linię oddano do użytku 11 lipca 1984 roku. Pociągi kursowały na trasie Fosowskie - Rozmierka - Strzelce Opolskie do 23 czerwca 2000 roku, kiedy to PKP zrezygnował z przewozów pasażerskich i towarowych. Dziś linia kolejowa jest całkowicie zamknięta i nieprzejezdna.

Tekst powstał we współpracy z Piotrem Smykałą, znawcą lokalnej historii.